“Smrad iz njegovih usta mi je bio gori od silovanja”. Ovo je rečenica iz knjige predratne novinarke Marte Hillers “Žena iz Berlina”, koja pokriva period ulaska vojnih trupa Sovjetskog Saveza u Berlin od 22. aprila do 22. juna 1945. godine.
Knjiga je prvo izdanje imala 1954. godine u SAD, a prihvaćena je i štampana u Njemačkoj 1959. godine. Marta je bila takodje žrtva silovanja od vojnika Crvene armije.
Na osnovu ove knjige, 2008. godine je njemački režiser Max Färberböck je uradio film “Žena iz Berlina” sa Ninom Hoss kao glavnom glumicom. Preporučujem da film obavezno treba pogledati.
Komadant Berlina u tom periodu, pukovnik Crvene armije, obrazovan i učtiv čovjek, prije rata profesor, nakon prijave da mu vojnici masovno siluju žene Berlina, u jednom stanu zatekao je svog vojnika koji je silovao Njemicu pored njenog dijeteta i svojeručno ga ubio. To ga je koštalo “unapredjenja” kako su mu spočitavali generali ispred počasnog stroja dok su ga ispraćali iz Berlina. Heroj i častan vojnik je ustvari transportovan za Sibir, u jedan od Staljinovih brutalnih logora GULAG-a, gdje je i umro.
Vojnici Crvene armije u periodu od februara do jula 1945. ulaskom u Njemačku su silovali nekoliko stotina hiljada žena. Ni jedan vojnik nije kažnjen za silovanje od strane sovjetskog generalštaba.
Masovna silovanja žena od sovjetskih (uglavnom iz Rusije) vojnika su bila i na drugim frontovima, pa i prilikom učešća Crvene Armije u oslobađanju Jugoslavije, i to je dugo i uporno zataškavano.
Svojevremeno je Vladimir Dedijer, tokom sukoba Tita i Staljina i vremena “Informbiroa”, počeo pisati ono što je dugo vremena bila stroga državna tajna: O silovanim ženama nakon ulaska Crvene armije u Vojvodinu i Šumadiju. Tada je brutalno silovano 12.108 djevojaka. Dedijer je pisao da su majke trljale svoje kćerke garavinom i blatom ne bi li odvratile silovatelje.
Srpska armija je u agresiji na Bosnu i Hercegovinu od 1992. do 1995. primjenila ovaj ruski ratni metod “ratovanja” i činila to masovno. Silovano je između 30 i 50 hiljada Bošnjakinja žena i djevojčica, a oko tri hiljade su nakon silovanja ubijene ili su se ubile.
Tribunal u Hagu je prvi Međunarodni sud u ljudskoj historiji koji je silovanje proglasio za ratni zločin, pa je i po tome posebno vrijedna institucija međunarodnog prava.
Danas, nakon što gledamo uživo kako ruski tenk brutalno gazi ukrajinsko civilno auto, možemo slobodno reći da nema razlike u mentalnom sklopu ruskog vojnika iz Berlina 1945. i danas iz Kijeva 2022. godine.
