Nijaz Duraković rođen je u Stocu 1949. godine, a preminuo u Sarajevu 29. januara 2012. godine. Posljednji je generalni sekretar Saveza komunista BiH i prvi predsjednik SDP-a BiH. Bio je nositelj transformacije SK BiH u SDP BiH 1991. Njegov prijatelj, socijaldemokrata i funkcioner SDP-a BiH Miro Lazović prisjetio se početka devedesetih godina, kada se na Bosnu i Hercegovinu spremala oružana agresija: „SDP je imao sastanke na kojima se razmatralo da li da se prihvati poziv Alije Izetbegovića da SDP uđe u strukture vlasti. Izetbegović je imao jednu ideju koja se kasnija pokazala krucijalnom, a to je da samo multietnička Bosna i Hercegovina može dobiti podršku Amerike odnosno Evrope u odbrani onih temeljnih principa kroz koje je Bosna i Hercegovina prošla. I tada je bilo ljudi u SDP-u koji su smatrali da ne treba ići sa SDA u vlast. Predsjednik Nijaz Duraković je to presjekao. Rekao je da je u pitanju država i da moramo ići u strukture vlasti radi države.
Tokom rata u BiH bio je član Predsjedništva Republike Bosne i Hercegovine. Sa čela SDP-a otišao je 1997. godine. Mnogi se i danas sjećaju njegovog brutalnog istjerivanja iz SDP-a i proročanskih riječi o ovoj partiji. Prošlih nekoliko godina ta se partija, nakon svega, ponosi Nijazom Durakovićem.
Omiljeni Nizo bio je profesor na Fakultetu političkih nauka u Sarajevu, a u nekoliko mandata bio biran u parlamente na različitim nivoima.
Njegov prijatelj Zdravko Grebo je bio profesor emeritus na Pravnom fakultetu Univerziteta u Sarajevu. Umro je u isti dan 29. januara, kad i Nijaz, sedam godina poslije.
Zdravko Grebo je bio redovni profesor Pravnog fakulteta u Sarajevu na predmetu Teorija prava. Osnivač je gradskog radija ZID i Izdavačke kuće ZID, koji su radili i u vrijeme krvave opsade Sarajeva. Bio je direktor Međunarodnog postdiplomskog centra za Europske studije na Pravnom fakultetu u Sarajevu. Osnivač Otvorenog društva BiH, Helsinškog parlamenta građana BiH, nosilac je Nagrade Europskog kluba za mir i protiv rasizma i ksenofobije, Rooseweltove medalje i Francuske legije časti.
Sudbina je udeverala da dva velika i časna Hercegovca odu sa ovog svijeta na isti dan.
Dan poslije odlaska sa ovog svijeta, mediji su pustili obraćanje prof. dr. Zdravka Greba građanima u kojem citira tekst zapisan na monolitu New England Holocaust Memoriala u Bostonu:
“Prvo su došli po komuniste, a ja se nisam pobunio jer nisam bio komunist. Zatim su došli po Jevreje, a ja se nisam pobunio jer nisam bio Židov. Zatim su došli po sindikaliste, a ja se nisam pobunio jer nisam bio sindikalist. Zatim su došli po katolike, a ja se nisam pobunio jer sam bio protestant. Zatim su došli po mene, a do tada više nije bilo nikoga da se pobuni“.
Više od svega bili su dva divna i plemenita Bošnjaka, kojima je vladala golema prostodušnost i iskrenost.
