Slobodan Bodo Kovačević, vrhunski bosanskohercegovački gitarista i kompozitor, umro je 22. marta 2004. godine.
U Sarajevu je završio Arhitektonski fakultet i važio za izuzetno i široko obrazovanog čovjeka.
Godine 1965. pridržio se “Indexima”. Kovačević je bio autor najvećih hitova „Indexa“. Bio je nenametljivi vođa ove grupe, čiji je specifični izraz osvojio muzičku scenu Jugoslavije.
Bodo Kovačević je napravio hitove „Plima“, „Negdje na kraju u zatišju“, „Pružam ruke“, „Modra rijeka“, a u saradnji s Fadilom Redžićem napravio je „Baladu“ i „Svijet u kome živim“. Indexi su, zahvaljujući ponajviše njegovom stvaralaštvu, bili jedan od najpopularnijih bendova svih vremena u BiH.
Bodo je jedan od autora najboljeg albuma Josipe Lisac „Dnevnik jedne ljubavi“.
Za album Modra rijeka iz 1978. godine, prema slavnom djelu Maka Dizdara, bio je autor gotovo svih tema. Komponovao je muzičke teme za ceremoniju ZOI „Sarajevo 84“, surađivao sa Esadom Arnautalićem na njegovom projektu “Muzika raspoloženja”, napisao muziku za predstavu “Mandragola” Kamernog teatra 55 u Sarajevu i “Posljednja potraga za zlatom” Narodnog pozorišta Sarajevo i bio muzički producent BH Eurosonga.
Od 2002. sa Sinanom Alimanovićem nastupao je na brojnim džez festivalima. Bodo Kovačević je napisao više od 300 kompozicija. Najveći dio tog opusa vezan je uz Indexe, a zatim za pozorišne predstave i pjesme za druge autore. Dobio je Šestoaprilsku nagrada grada Sarajeva i estradnu nagradu exJugoslavije.
U njegovu počast u nagradi “Davorin”, od 2006. godine dodjeljuje se Nagrada „Bodo Kovačević“ za gitaristu godine. I 17 godina nakon njegove smrti, ljudi u biH, a posebno Sarajlije ga pamte zbog izuzetnih kompozicija u kojima su uživali, djela koje je ostavio iza sebe, ali ga se sjećaju i kao plemenitog i uvijek srdačnog sugrađanina.
Sjećanje
Slobodan Bodo Kovačević
Indexi
